دعای رفع درد بدن و استخوان و عقیم بودن زن و مرد

دعائی برای دو قلو شدن فرزند –یکی پسر ودیگری دختر

سيد جليل علي بن طاوس رحمة الله عليه روايت كرده است كه: روزى جمعى از اصحاب نشسته بودند حضرت رسالت پناه صلى الله عليه و آله داخل شد و بر ايشان سلام فرمود و ايشان جواب سلام گفتند پس حضرت فرمود كه مى‏خواهيد تعليم نمايم شما را دوائى كه جبرئيل مرا تعليم كرده است كه محتاج به دواى اطبا نبوده باشم پس حضرت أمير المؤمنين عليه السلام و سلمان و ديگران سؤال نمودند كه آن دوا چيست حضرت رسول صلى الله عليه و آله به حضرت أمير المؤمنين عليه السلام خطاب نمود و فرمود كه در ماه نيسان رومى آب باران مى‏گيرى و سوره فاتحة الكتاب و آية الكرسي و قُلْ هُوَ اللَّهُ و قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ الْفَلَقِ و قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ النَّاسِ و قُلْ يَا أَيُّهَا الْكَافِرُونَ هر يك را هفتاد بار مى‏خوانى و به روايت ديگر سوره إِنَّا أَنْزَلْنَاهُ را نيز هفتاد مرتبه مى‏خوانى و هفتاد مرتبه اللَّهُ أَكْبَرُ و هفتاد مرتبه لا إِلَهَ إِلا اللَّهُ مى‏گويى و هفتاد مرتبه صلوات بر محمد و آل محمد مى‏فرستى و هفت روز در بامداد و پسين از آن آب مى‏آشامى به حق آن خداوندى كه مرا به راستى بر خلق مبعوث گردانيده است سوگند ياد مى‏كنم كه جبرئيل گفت كه حق تعالى بردارد از كسى كه اين آب را مى‏آشامد هر دردى را كه در بدنش باشد و عافيت بخشد او را و بيرون كند دردها را از بدن او و استخوانهاى او و اگر در لوح دردى براى او مقدر شده باشد محو نمايد و به حق پروردگارى كه مرا به حق فرستاده اگر فرزند نداشته باشد و فرزند خواهد آب نيسان را به آن نيت بياشامد او را فرزند روزى گردد و اگر زن عقيم باشد و فرزند نياورد و از اين آب با نيت بياشامد فرزند از او به وجود آيد و اگر مرد و زن پسر

دعای نور

سيد بن طاوس در مهج الدعوات روايتى از سلمان نقل فرموده: كه در آخرش مذكور است چيزى كه حاصلش اين است حضرت فاطمه عليها السلام آموخت به من كلامى كه از حضرت رسول صلى الله عليه و آله آموخته بود و در وقت صبح و شام آن را ميخواند و فرمود اگر ميخواهى در دنيا هرگز تو را تب نگيرد مداومت كن بر آن و آن اين است

شيخ ما ثقة الإسلام نورى نور الله مرقده در كتاب دار السلام از شيخ خود مرحوم خلد مقام عالم ربانى جناب حاج ملا فتح على سلطان‏آبادى رحمة الله عليه نقل فرموده كه فاضل مقدس آخوند ملا محمد صادق عراقى در غايت سختى و پريشانى و بد حالى بود و به هيچ وجه براى او گشايشى نمى‏شد تا آن كه شبى در خواب ديد كه در يكوادى خيمه بزرگى با قبه سر پا است پرسيد اين خيمه از كيست گفتند از كهف حصين و غياث مضطر مستكين حضرت قائم مهدى و امام منتظر مرضى عجل الله فرجه مى‏باشد پس به تعجيل خدمت آن حضرت مشرف گرديد و سختى حال خود را به آن حضرت عرض كرد و از آن بزرگوار دعايى براى گشايش كار و رفع غم خويش خواست آن حضرت او را حواله فرمود به سيدى از اولاد خود و اشاره فرمود به او و به خيمه او آخوند از خدمت آن حضرت بيرون شد و رفت به همان خيمه كه

آيات كفايت، هفت نوبت بخواند، وبر مريض دمد ؛

}وكفى بِاللهِ وليّا وكفى بِاللهِ نصيراً {، } وكفى بِاللهِ حسيباً {  } وكفى بِاللهِ وكيلاً {،} وكفى بربك هادياً ونصيراً {، } وكفى بربّك بذنوب عباده خبيراً بصيراً ، } وكفى الله المؤمنين القتال وكان الله قويّاً عزيزاً {

از حضرت رسول (ص) مروی است. هر کس صبح سه مرتبه دعای زیر را بخواند، و دم ( نفس ) خود را بر کف دست خود بدمد، و به صورتش بمالد در آن روز هیچ نوع مکروهی به وی نرسد، و هرگاه در اول شب همین عمل را به جای آورد، تا صبح از هر قسم نکبتی محفوظ باشد.
«بسم اله الذی لا یضر مع اسمه شیء فی الارض و لا فی السماء و هو السمیع العلیم»
«به نام خدایی که با نام مقدسش هیچ چیزی نه در زمین و نه در آسمان زیان نمی رساند، و او شنوای داناست.

مرحوم سید محمد نصیر آبادی نقل می‌‌‌کند: «هنگامی که آیت الله سید مرتضی کشمیری(ره)  در عراق بود، یکی از دوستانم به نام نواب مولوی سید اصغر حسین، به بیماری سختی مبتلا گردید؛ به‌طوری که از معالجه نتیجه نگرفت. شبی در عالم رؤیا دیدم در باغ سبز و خرمی هستم و در آن جا قصر با شکوهی وجود دارد. چون در فکر درمان سید اصغر حسین بودم، تصمیم داشتم از آن باغ بیرون آیم، ناگاه صدایی از آن باغ شنیدم که می‌‌‌گفت: کجا می‌‌‌روی؟ گفتم: برای پرستاری از سید اصغر حسین می‌‌‌روم. او گفت: چرا به محضر سید مرتضی کشمیری نمی‌روی تا برای سید اصغر دعا کند؟ گفتم: او در کجاست؟ گفت: در میان همین قصر است. در عالم خواب به طرف قصر رفته و وارد قصر شدم سید مرتضی را در مصلای قصر دیدم.

در روايت دارد كه: «گاهى مؤمن به همّ و غم مبتلا مى‏شود، چون در جاى ديگر روى زمين، مؤمنى به همّ و غمّ گرفتار شده است.» اين ارتباط روحى مؤمنان را مى‏رساند. چنان كه قرآن دافع و رافع بلا و غم است، ذكر فضايل اهل بيت ـ عليهم ‏السّلام ـ نيز چنين است. چنان كه دعا، هم دافعِ بلا است و هم رافع.
 بنابراين، ما بايد پيش از آمدن بلا بر سر مؤمنين و نيز براى رفع بلايا بعد از آمدن آن، دعا كنيم، و دعا كردن با صبر در برابر بلا منافات ندارد؛ زيرا ما را به بى صبرى دعوت نكرده ‏اند.

 شيخ كلينى از حضرت صادق‏عليه السلام روايت كرده كه هر كه بعد از نماز صبح و نماز مغرب بگويد هفت‏مرتبه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرّحَيمِ لا حَوْلَ وَ لا قُوَةَ اِلاَّ بِاللَّهِ الْعَلِىِ الْعَظِيمِ حقّ تعالى دفع كند از او هفتاد نوع از انواع بلا كه آسانتر آنها باد و پيسى و ديوانگى باشد و اگر شقى باشد محو شود از اشقياء و نوشته شود از سُعداء و نيز از آن حضرت روايت كرده كه براى دنيا و آخرت و رفع درد چشماين دعا را بعد از نماز صبح و مغرب بخوانند

 اَللّهُمَّ اِنّى‏ اَسْئَلُكَ بِحَقِّ مُحَمَّدٍ وَآلِ‏مُحَمَّدٍ عَلَيْكَ، صَلِ‏عَلى‏مُحَمَّدٍوَ آلِ‏مُحَمَّدٍ،

 دعائيست رفيع الشأن مروىّ از حضرت رسول‏صلى الله عليه وآله جبرئيل براى آن حضرت آورد در وقتى كه در مقام ابراهيم‏عليه السلام مشغول بنماز بود و كفعمى در بلد الأمين و مصباح اين دعا را ذكر كرده و در حاشيه آن اشاره به فضيلت آن نموده از جمله فرموده هر كه اين دعا را در ايّام البيض ماه رمضان بخواند گناهانش آمرزيده شود اگر چه بعدد دانه‏هاى باران و برگ درختان و ريگ بيابان باشد و براى شفاء مريض و قضاء دين و غنا و توانگرى و رفع غم خواندن آن نافع است و دعا اين است:
 

اَصْبَحْتُ اَللّهُمَّ مُعْتَصِماً بِذِمامِكَ الْمَنيعِ، الَّذى‏ لا يُطاوَلُ وَ لا يُحاوَلُ، مِنْ‏
 صبح كردم خدايا در حالى‏كه پناه آوردم به جوار (مقام) منيع تو كه دستى بدان نرسد و مورد تجاوز واقع‏
 شَرِّ كُلِّ غاشِمٍ وَطارِقٍ، مِنْ سآئِرِ مَنْ خَلَقْتَ وَ ما خَلَقْتَ مِنْ خَلْقِكَ الصَّامِتِ وَ
نگردد از شر هر ستمگر و هر راهزنى از تمام كسانى كه آفريده‏اى و چيزهاى ديگرى كه خلق كرده‏اى چه (آنها كه) خموش (اند) و
 النَّاطِقِ، فى‏ جُنَّةٍ مِنْ كُلِّ مَخُوفٍ بِلِباسٍ سابِغَةٍ وَِلاءِ اَهْلِ بَيْتِ نَبِيِّكَ، مُحْتَجِباً

 در مصباح دعائى نقل كرده و فرموده سيّدبن طاوس اين دعا را براى ايمنى از سلطان و بلاء و ظهور اعداء و خوف فقر و تنگى سينه ذكر كرده و آن از ادعيه صحيفه سجّاديّه است پس،هرگاه ترسيدى ازضرر آنچه ذكر شد بخوان آنرا، اينست دعا: 

 يا مَنْ تُحَلُّ بِهِ عُقَدُ الْمَكارِهِ، وَيا مَنْ يُفْثَأُ بِهِ حَدُّ الشَّدآئِدِ، وَيا مَنْ‏

اى كه گشوده شود بوسيله او گره گرفتاريها و اى كه شكسته شود بوسيله او تندى سختيها و اى كه از

 يُلْتَمَسُ مِنْهُ المَخْرَجُ اِلى‏ رَوْحِ الْفَرَجِ، ذَلَّتْ لِقُدْرَتِكَ الصِّعابُ،

    بنام خداى بخشاينده مهربان‏

 بِسْمِ اللَّهِ النُّورِ، بِسْمِ اللَّهِ نُورِ النُّورِ، بِسْمِ اللَّهِ نُورٌ عَلى‏ نُورٍ، بِسْمِ اللَّهِ‏

بنام خدا نور (عالم) بنام خدا نور نور (جهان هستى) بنام خدا كه نورى است فوق نور بنام خدايى‏

 الَّذى‏ هُوَ مُدَبِّرُ الْاُمُورِ، بِسْمِ اللَّهِ الَّذى‏ خَلَقَ النُّورَ مِنَ‏ْالنُّورِ، اَلْحَمْدُ للَّهِ‏ِ

تعويذى است براى هر درد مروى از حضرت رضاعليه السلام :

اُعيذُ نَفْسى بِرَبِّ الاَْرْضِ وَ رَبِّ السَّماءِ اُعيذُ نَفْسى بِالَّذى لايَضُرُّ

از براى درد كمر روايت شده كه دست بگذارد بر موضعى كه درد مى كند و سه دفع بخواند:

وَ ما كانَ لِنَفْسٍ اَنْ تَمُوتَ اِلاّ بِاِذْنِ اللَّهِ كِتاباً مُؤَجَّلاً وَ مَنْ يُرِدْ ثَوابَ الدُّنْيا

هيچ كس نخواهد مُرد جز به اذن خدا سرنوشتى است مدّت دار و هر كه پاداش دنيا را خواهد از آنش دهيم

براى درد خاصره يعنى تهيگاه روايت شده كه چون فارغ شدى از نماز بگذار دست خود را بر موضع سجود خود پس بكش بر روى خاصره و بخوان آخر سوره قَدْ اَفْلَحَ الْمُؤْمِنُونَ را اَفَحَسِبْتُمْ اَنَّما خَلَقْناكُمْ عَبَثاً تا آخر سوره مباركه

براى درد شكم و قولنج و نحو آن مى خوانى

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحيمِ وَذَا النُّونِ اِذْ ذَهَبَ مُغاضِباً

تا آخر آيه پس مى خوانى سوره حمد را هفت مرتبه و اين مجرّب است

براى درد ناف روايت شده كه دست بگذار بر موضع درد و بگو سه مرتبه :

وَ اِنَّهُ لَكِتابٌ عَزيزٌ لا يَاْتيهِ الْباطِلُ مِنْ بَيْنِ يَدَيْهِ وَلامِنْ خَلْفِهِ تَنْزيلٌ مِنْ

براستى آن كتابى است عزيز كه باطل بر او راه نيابد نه از جلوش و نه از پشت سرش نازل شده از طرف

روايت شده كه براى خنازير مكرّر بگوئيد:

يا رَؤُفُ يا رَحيمُ يا رَبِّ يا سَيِّدى

تعويذى است براى هر درد مروى از حضرت رضاعليه السلام :

اُعيذُ نَفْسى بِرَبِّ الاَْرْضِ وَ رَبِّ السَّماءِ اُعيذُ نَفْسى بِالَّذى لايَضُرُّ

پناه دهم خودم را به پروردگار زمين و پروردگار آسمان پناه دهم خودم را به آنكس كه زيان نزند

صَلَّىَ اللَّهُ عَلى مَحَمَّدٍ وَ آلِهِ اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُكَ

درود خدا بر محمّد و آلش خدايا از تو خواهم

از حضرت اميرالمؤمنين عليه السلام منقول است كه حضرت عيسى عليه السلام به شهرى گذشتند ديدند كه مردم آن شهر روهاى ايشان زرد و چشمهاى ايشان كبود است و از بسيارى مرض به آن حضرت شكايت كردند فرمود كه شما گوشت را نشسته مى پزيد و هيچ حيوانى از دنيا بدر نمى رود مگر آنكه جنابتى با او هست بعد از آن گوشت را پيش از پختن شستند بيماريشان برطرف شد و حضرت عيسى عليه السلام به شهر ديگر گذشتند دندانهاى ايشان ريخته بود و روهايشان باد كرده بود فرمود كه در وقت خواب دهان را باز كنيد وبرهم مگذاريد چنان كردند آن علّتها از ايشان زايل شد.

از حضرت امام محمّد باقر عليه السلام منقول است كه چون كسى از صاحبان بلا را ببينى سه مرتبه آهسته بگو كه او نشنود:

اَلْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذى عافانى مِمَّا ابْتَلاكَ بِهِ وَ لَوْ شاءَ فَعَلَ 

ستايش خدايى را كه بهبوديم بخشيد از آنچه تو را بدان گرفتار كرده و اگر مى خواست كرده بود

در حديثى از اميرالمؤ منين عليه السلام منقول است كه براى ايمنى از سوختن و غرق شدن بخواند:

اَللَّهُ الَّذى نَزَّلَ الْكِتابَ وَ هُوَ يَتَوّلَىَ الصّالِحينَ وَ ما قَدَرُوا اللَّهَ حَقَّ قَدْرِهِ

خدا كسى است كه فرو فرستاد قرآن را و او دوست دارد شايستگان را و قدر ندانستند خدا را آنطور كه بايد

وَالاَْرْضُ جَميعاً قَبْضَتُهُ يَوْمَ الْقِيمَةِ وَالسَّمواتُ مَطْوِيّاتٌ بِيَمينِهِ سُبْحانَهُ وَ

و زمين همه اش بدست او است در قيامت و آسمانها پيچيده به قدرت او است و منزه و برتر است

نوزده حرفست كه اسباب فرج است براى داعى آن از آفات تعليم كرده آن را حضرت رسول خدا به اميرالمؤ منين صلوات اللَّهِ عَليهما و آلهِما و نقل كرده آن را شيخ صدوق در كتاب خصال در ابواب تسعة عَشَر فرموده مى گوئى :

يا عِمادَ مَنْ لاعِمادَلَهُ وَ يا ذُخْرَ مَنْ لاذُخْرَلَهُ وَ يا سَنَدَ مَنْ لاسَنَدَ لَهُ وَ يا حِرْزَ

اى تكيه گاه كسى كه تكيه گاه ندارد و اى ذخيره كسى كه ذخيره ندارد و اى پشت

منقول از مجتنى :

اَللّهُمَّ اِنَّ اِبْليسَ عَبْدٌ مِنْ عَبيدِكَ

خدايا همانا ابليس بنده اى از بندگان تو است

يَرانى مِنْ حَيْثُ لا اَراهُ وَ اَنْتَ تَراهُ مِنْ حَيْثُ لا يَراكَ وَ اَنْتَ اَقْوى عَلى اَمْرِهِ

كه مى بيند مرا از جايى كه من او را نبينم و تو او را مى بينى از جايى كه او تو را نبيند و تو نيرو دارى بر همه كارهايش